Kamera, görüntüden yansıyan ışığı mercek ya da objektiften faydalanarak tek bir noktada toplayan ve aynı kısma konulan
film veya ışığa duyarlı elektronik bileşenler sayesinde ışık enerjisini elektrik enerjisine çevirdikten sonra çıkış sinyali
veren ve bunu kaydeden bir sistemdir.
Kameralar; objektif, gövde ve bakaçlar olmak üzere üç bölümden oluşur.
Objektifler, dış ortamdaki görüntüleri toplayıp kameranın gövdesine ulaştırmaktadır. Kamera gövdesine gelen
bu görüntüler CCD’ler sayesinde elektronik sinyallere çevrilir.
Objektiflerde birden fazla mercek bulunur. Bu merceklerin bir tarafı küresel bir tarafı düzdür.
Camdan yapılmıştır ve bir ışığı kırarak bir noktaya düşürüp görüntünün oluşmasını büyük katkı sağlar.
Gövde ise görüntünün işlendiği ve kaydedildiği bölümdür. CCD üzerindeki görüntü, elektronik
sinyallerine dönüştükten sonra gövdede işlenmeye başlanır.
Bu işlem gövde içerisinde bulunan elektronik devrelerle gerçekleşir.
Bakaçlar, bir diğer ismiyle vizör, objektifin çektiği görüntünün görülmesini sağlayan küçük ekrana denir.
Konum olarak genelde objektifin biraz üstünde bulunur.
Lensler, CCD’nin önünde küçük bir görüntü üretmektir. Video kameralar genellikle değişebilir
odak uzaklıklı lenslere sahiptir ve görüntünün
ne kadar dar veya geniş bir alanı kapsayacağını belirlemektir. Lensler; geniş açılı, dar açılı, normal ve
değişebilir odak uzaklıklı olarak farklılık gösterir.
Genel olarak tüm kamera tipleri aynı prensiple çalışır. Gelen görüntü elektronik sinyale dönüşür,
daha sonra bu sinyal tekrar görülebilir hale gelir. Objeden yansıyan ışık demeti lens tarafından toplanıp
görüntü aygıtına (CCD) odaklar. CCD toplanan ışığı video sinyaline dönüştürür. Bu sinyal
tekrar işlenir ve ekran görüntüsü oluşturulur.
Günümüzde içerik üreticilerin ve fotoğrafçılıkla uğraşanların vazgeçilmez eşyası olan kameralar gün geçtikçe gelişmektedir.
film veya ışığa duyarlı elektronik bileşenler sayesinde ışık enerjisini elektrik enerjisine çevirdikten sonra çıkış sinyali
veren ve bunu kaydeden bir sistemdir.
Kameralar; objektif, gövde ve bakaçlar olmak üzere üç bölümden oluşur.
Objektifler, dış ortamdaki görüntüleri toplayıp kameranın gövdesine ulaştırmaktadır. Kamera gövdesine gelen
bu görüntüler CCD’ler sayesinde elektronik sinyallere çevrilir.
Objektiflerde birden fazla mercek bulunur. Bu merceklerin bir tarafı küresel bir tarafı düzdür.
Camdan yapılmıştır ve bir ışığı kırarak bir noktaya düşürüp görüntünün oluşmasını büyük katkı sağlar.
Gövde ise görüntünün işlendiği ve kaydedildiği bölümdür. CCD üzerindeki görüntü, elektronik
sinyallerine dönüştükten sonra gövdede işlenmeye başlanır.
Bu işlem gövde içerisinde bulunan elektronik devrelerle gerçekleşir.
Bakaçlar, bir diğer ismiyle vizör, objektifin çektiği görüntünün görülmesini sağlayan küçük ekrana denir.
Konum olarak genelde objektifin biraz üstünde bulunur.
Lensler, CCD’nin önünde küçük bir görüntü üretmektir. Video kameralar genellikle değişebilir
odak uzaklıklı lenslere sahiptir ve görüntünün
ne kadar dar veya geniş bir alanı kapsayacağını belirlemektir. Lensler; geniş açılı, dar açılı, normal ve
değişebilir odak uzaklıklı olarak farklılık gösterir.
Genel olarak tüm kamera tipleri aynı prensiple çalışır. Gelen görüntü elektronik sinyale dönüşür,
daha sonra bu sinyal tekrar görülebilir hale gelir. Objeden yansıyan ışık demeti lens tarafından toplanıp
görüntü aygıtına (CCD) odaklar. CCD toplanan ışığı video sinyaline dönüştürür. Bu sinyal
tekrar işlenir ve ekran görüntüsü oluşturulur.
Günümüzde içerik üreticilerin ve fotoğrafçılıkla uğraşanların vazgeçilmez eşyası olan kameralar gün geçtikçe gelişmektedir.
